Οκτώ χτυπήματα της κυβέρνησης με το νέο νομοσχέδιο στα εργασιακά και συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων

 

1ο χτύπημα: Συντριπτικό πλήγμα στο 8ωρο - Καθιέρωση 10ωρης δουλειάς - Ο «φερετζές» της «ψηφιακής κάρτας»

Το νομοσχέδιο προχωρά σε συντριπτικό χτύπημα του 8ωρου με την καθιέρωση 10ωρης δουλειάς, που θα επιβάλλεται από τους εργοδότες με ατομικές συμβάσεις εργασίας. Μάλιστα, παρά τη μέχρι τώρα προπαγάνδα της κυβέρνησης ότι το 10ωρο θα επιβάλλεται με ατομική σύμβαση εκεί που δεν υπάρχει σωματείο, ή τις γελοιότητες για «αίτηση του εργαζόμενου», από τη διάταξη προκύπτει το αντίθετο. Συγκεκριμένα, μπορεί να επιβάλλεται με ατομική σύμβαση ακόμα κι αν το συνδικάτο του χώρου διαφωνεί και δεν υπάρχει συλλογική συμφωνία!

Οι δύο τουλάχιστον επιπλέον ώρες εργασίας θα είναι χωρίς αμοιβή, ώστε να ξεχειλώνεται η τζάμπα εργασία, με την κυβέρνηση να παραπέμπει τον εργαζόμενο σε ...αναπλήρωσή τους με μειωμένο ωράριο ή άδεια όποτε συμφέρει την επιχείρηση. Το νομοσχέδιο μάλιστα δεν κάνει διάκριση εφαρμογής του μέτρου για συμβάσεις ορισμένου ή αορίστου χρόνου, κάτι που αφήνει ανοιχτό το πεδίο εφαρμογής του, π.χ. σε όσους εργάζονται σεζόν στον Τουρισμό: Θα δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα για ένα εξάμηνο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, και η «αναπλήρωση» θα πηγαίνει στα αζήτητα, όταν θα έχουν πια απολυθεί...

Ο εμπαιγμός απογειώνεται από το υπουργείο Εργασίας όταν φτάνει να παρουσιάζει ως «δικαίωμα» του εργαζόμενου το να δουλεύει τζάμπα 10 ώρες τη μέρα, που τάχα δεν πρέπει να του το «στερούν» τα συνδικάτα...

Ο υπουργός φέρνει μάλιστα ως παράδειγμα τη «μητέρα» που όπως λέει έχει «δικαίωμα να μη δουλεύει την Παρασκευή για να βλέπει το παιδί της», έχοντας επιλέξει να δουλεύει «10 ώρες τις άλλες μέρες τη βδομάδα». Ένα ακόμα «επιχείρημα» που δείχνει ότι η κυβέρνηση είναι εκτός πραγματικότητας, αφού φαντασιώνεται γονείς που θέλουν να βλέπουν τα παιδιά τους την Παρασκευή (μέρα σχολείου) αλλά όχι τις Κυριακές που τους στέλνει για δουλειά, καταργώντας την κυριακάτικη αργία για δεκάδες κλάδους.

Μετά απ' αυτόν τον ορυμαγδό των ανατροπών και της «ευελιξίας», η θεσμοθέτηση της «ψηφιακής κάρτας εργασίας», που προβάλλει ως «επανάσταση» η κυβέρνηση, είναι τουλάχιστον κοροϊδία, καθώς οι εργοδότες «και με τον νόμο» θα κάνουν ό,τι θέλουν. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο υπουργός Εργασίας, παρουσιάζοντας το άλλοθι της «ψηφιακής κάρτας» για το ξήλωμα κάθε εργασιακού δικαιώματος, επικαλέστηκε τις προτάσεις της ΓΣΕΕ. Ενώ από όσα ειπώθηκαν στη συνέντευξη φαίνεται ότι αυτή η «τομή» θα αξιοποιείται για τον έλεγχο ακόμα και του δευτερολέπτου δουλειάς του εργαζόμενου από το κράτος και την εργοδοσία. Θολό είναι μάλιστα το πώς και πού θα εφαρμοστεί αυτή η «τομή», με τον υπουργό να μη δίνει σαφή απάντηση στο πώς θα ελέγχεται η «διευθέτηση» μέχρι να καθιερωθεί η «ψηφιακή κάρτα», σε ένα προμήνυμα ότι επίκειται πλήρες ξεσάλωμα της εργοδοσίας.

Στο πλαίσιο μάλιστα της προώθησης της πλήρους «ευελιξίας» στα ωράρια, με το άρθρο 55 ορίζεται ρητά πως «το διάλειμμα δεν αποτελεί χρόνο εργασίας», ενώ στο άρθρο 56 προβλέπεται ότι οι μερικώς απασχολούμενοι όχι μόνο πρέπει να παρέχουν πρόσθετη απασχόληση αν τους ζητηθεί από την επιχείρηση, αλλά αυτό μπορεί να γίνει όχι συνεχόμενα στη βάρδιά τους, αλλά αφού μεσολαβήσει κενό. Αυτό σημαίνει ότι ενώ κάποιος προσλαμβάνεται για 4ωρο, στο τέλος της μέρας με τα διακεκομμένα ωράρια μπορεί να υποχρεώνεται να είναι «στον δρόμο» πολλαπλάσιες ώρες.

2ο χτύπημα: Εκτόξευση των υπερωριών και σκόντο στην αμοιβή τους

Και ενώ η κυβέρνηση, θέλοντας να στηρίξει την κατάργηση του 8ωρου, διαφημίζει τη μειωμένη απασχόληση όταν δήθεν «το επιθυμούν οι εργαζόμενοι», την ίδια στιγμή αυξάνει στις 150 ώρες τις υπερωρίες (από 96 στη μεταποίηση και 120 στις υπηρεσίες) τις οποίες μονομερώς θα μπορούν να επιβάλλουν οι επιχειρήσεις, ενισχύοντας το οπλοστάσιο της υπερεκμετάλλευσης και της δουλειάς «ήλιο με ήλιο»! Επιπλέον, επικαλούμενες «επείγουσας φύσης εργασία», ακόμα κι αυτό το όριο των 150 ωρών μπορεί να ξεπερνιέται. Μάλιστα η αύξηση των ωρών θα έρχεται στους εργοδότες και πιο φθηνά, καθώς μέχρι τις 150 ώρες ο εργαζόμενος θα αμείβεται με προσαύξηση μόλις 40%, ενώ με το ισχύον καθεστώς για πάνω από τις 120 ώρες η προσαύξηση είναι 60%.

3ο χτύπημα: Η κυριακάτικη αργία μετατρέπεται σε σπάνια εξαίρεση

Παίρνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη κυβέρνηση, που νομιμοποίησε τη δουλειά 32 Κυριακές τον χρόνο για το εμπόριο, η ΝΔ χτυπά αδυσώπητα την κυριακάτικη αργία, τη μοναδική μέρα που μένει ελεύθερη στην εργατική οικογένεια. Δίπλα στους μέχρι τώρα εργαζόμενους που ξέχασαν τι σημαίνει ξεκούραση την Κυριακή, προστίθενται επιπλέον κλάδοι και ειδικότητες, και πιο συγκεκριμένα: Υπηρεσίες ταχυδρομικών υπηρεσιών (courier), δραστηριότητες παραγωγής υγειονομικών ειδών ή νοσηλευτικών υλικών, παραγωγή, αποθήκευση, μεταφορά και διανομή φαρμάκων και παραϊατρικού υλικού, επιχειρήσεις εφοδιαστικής αλυσίδας (logistics), ιδίως παραλαβής, αποθήκευσης, συλλογής και διανομής εμπορευμάτων, όπως και επισκευής και συντήρησης περονοφόρων και ανυψωτικών μηχανημάτων, κέντρα κοινών υπηρεσιών («shared services centers») ομίλων επιχειρήσεων, ιδίως στους τομείς της λογιστικής, του ανθρώπινου δυναμικού, της μισθοδοσίας, των Η/Υ (ΙΤ), της κανονιστικής συμμόρφωσης, των προμηθειών και άλλων, επιχειρήσεις ψηφιοποίησης έγχαρτου αρχείου, παροχής υπηρεσιών τηλεφωνικού κέντρου εξυπηρέτησης και τεχνικής υποστήριξης πελατών, παραγωγής έτοιμου σκυροδέματος και λατομείων, εξόρυξης ορυκτών και μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, κέντρα δεδομένων («data centers») και εν γένει μηχανογραφικών κέντρων ομίλων επιχειρήσεων.

Επίσης, μετά από άδεια της Επιθεώρησης Εργασίας την Κυριακή θα μπορούν να λειτουργούν οι επιχειρήσεις για: Διενέργεια εξετάσεων για την απόκτηση πτυχίων και διπλωμάτων, στις περιπτώσεις νόμιμων εξωσχολικών δράσεων ιδιωτικών σχολείων, όπως ημερίδες, διημερίδες, σεμινάρια, συνέδρια, ρητορικοί και άλλοι διαγωνισμοί, αγώνες, προπονήσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανθρωπιστικές, φιλανθρωπικές και περιβαλλοντικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένων των φυλάκων, οδηγών και συνοδών λεωφορείων, καθαριστριών, προσωπικού μηχανογράφησης - γραμματείας και κάθε άλλου εργαζόμενου αναγκαίου για τη διενέργεια και ομαλή διεξαγωγή αυτών. Ακόμα, στις περιπτώσεις συντήρησης κτιρίων δημόσιων ή ιδιωτικών σχολείων, η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί τις ημέρες παρουσίας εκπαιδευτικών και μαθητών, καθώς και στις περιπτώσεις προσαρμογής και αναβάθμισης πληροφοριακών συστημάτων.

4ο χτύπημα: Καταργείται το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας

Σε «ανεξάρτητη αρχή» μετατρέπεται σύμφωνα με το νομοσχέδιο το ΣΕΠΕ, μια «αρχή» που θα αναλάβει τον «έλεγχο» σε μια αγορά εργασίας με τη «ζούγκλα» να είναι πια κανονικότητα. Στόχευση κυβέρνησης και εργοδοσίας είναι να μην υπάρχει πια καμιά υποχρέωση του υπουργείου Εργασίας για τη στελέχωση της Υπηρεσίας, να μην είναι υπόλογη καμία κυβέρνηση για τις ελλείψεις ή τα πεπραγμένα της, με λίγα λόγια να αφαιρεθεί ακόμα κι αυτό το μέσο που είχαν οι εργαζόμενοι μπας και βρουν το δίκιο τους.

5ο χτύπημα: Περισσότερη «ελευθερία» για απολύσεις

Υποκριτική πέρα για πέρα είναι και η διάταξη περί «προστασίας από απολύσεις». Στην πράξη οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν προστατεύονται, αλλά ακόμα και στην περίπτωση που δικαιωθούν από τα δικαστήρια δίνεται στον εργοδότη η δυνατότητα, έναντι κάποιου αντιτίμου, να μην ξαναπροσλάβει τον απολυμένο. Πρόκειται για ένα ακόμα «σήμα» προς την εργοδοσία ότι έχει πλήρη ασυλία να κάνει ό,τι νομίζει με τους εργαζόμενους, αφού εκτός από το ότι θα μπορεί να τους βάζει να δουλεύουν όσο και όπως θέλει, θα τους ξεφορτώνεται και όποτε θέλει, ξέροντας ότι αν κριθεί άκυρη η απόλυση δεν έχει και την υποχρέωση επαναπρόσληψης. Οσο για τον εργαζόμενο, θα αρκείται σε κάνα ξεροκόμματο «αποζημίωσης» παραπάνω, κι αυτό αν το κατοχυρώνει, με την κινητικότητα που επικρατεί στην αγορά εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, με το άρθρο 65 δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις, καταβάλλοντας μια πρόσθετη αποζημίωση (3 μηνιάτικα μέχρι διπλάσιο της νόμιμης), να ξαποστείλουν τον εργαζόμενο στο σπίτι του και στις ουρές της ανεργίας.

6ο χτύπημα: Δουλειά από όπου θέλει ο εργοδότης με την τηλεργασία

Ανάλογης κοπής είναι και οι διατάξεις για την τηλεργασία, καθώς το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» είναι ο φερετζές για να περάσει όλο το νομοθετικό πλαίσιο που μονιμοποιεί και επεκτείνει στο έπακρο τη νέα αυτή μορφή «ευελιξίας», που ωφελεί τους εργοδότες και αυξάνει την εντατικοποίηση της εργασίας, σβήνοντας τα όρια μεταξύ εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.

7ο χτύπημα: Νέα εμπόδια στην απεργία

Για να «τσιμεντάρει» η κυβέρνηση την επίθεσή της στην εργατική τάξη επιχειρεί με το νομοσχέδιο μια σαρωτική επίθεση σε κατακτημένες συνδικαλιστικές ελευθερίες, με τον υπουργό Εργασίας να παρουσιάζει τη δράση των συνδικάτων περίπου ως ...εγκληματική ενέργεια, μη μπορώντας να κρύψει το μίσος εργοδοτών και κυβερνήσεων απέναντι στην οργανωμένη - συλλογική διεκδίκηση.

Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ένα καίριο πλήγμα στο συνταγματικά κατοχυρωμένο απεργιακό δικαίωμα, εισάγοντας την έννοια της «Ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας σε κλάδους κοινής ωφέλειας κατά τη διάρκεια της απεργίας». Με τη συγκεκριμένη διάταξη διασφαλίζεται ότι η απεργία μετατρέπεται σε «συμβολική πράξη», αντιγράφοντας καμώματα από άλλες χώρες με εργαζόμενους που «απεργούν» ...δουλεύοντας, φορώντας μαύρα περιβραχιόνια.

Αν ψηφιστεί αυτό το αίσχος θα πρέπει σε μέρα απεργίας να διασφαλίζεται «τουλάχιστον το ένα τρίτο της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας κατά τη διάρκεια απεργίας σε επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας». Ετσι, το απεργιακό δικαίωμα καταντά «αδειανό πουκάμισο» αφού για να παρέχεται το 1/3 των υπηρεσιών και μάλιστα πέραν του συνηθισμένου προσωπικού ασφαλείας, πρακτικά θα πρέπει να εργάζονται σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι. Αν αναλογιστεί κανείς πόσοι εργαζόμενοι χρειάζονται στα πόστα τους για να απογειωθεί έστω και ένα αεροπλάνο ή για να κινηθεί έστω και ένας συρμός, καταλαβαίνει ότι στόχευση της κυβέρνησης είναι να βγάλει στην «παρανομία» το απεργιακό δικαίωμα και να νομιμοποιήσει την απεργοσπασία.

Κοντά στα παραπάνω, το νομοσχέδιο βάζει νέα εμπόδια στη λήψη απόφασης για απεργία, καθώς επιβάλλεται στα σωματεία η εφαρμογή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, η οποία συνδυάζεται με την προηγούμενη διάταξη του ΣΥΡΙΖΑ περί υποχρεωτικής συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση που αποφασίζει απεργία τουλάχιστον του 50% των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου.

Το σκηνικό απεργοσπασίας συμπληρώνεται με τη διάταξη που απαγορεύει την περιφρούρηση της απεργίας καθώς κάτι τέτοιο συνιστά «παράβαση που θα οδηγεί με δικαστική απόφαση στη διακοπή της απεργίας».

8ο χτύπημα: Ξεδόντιασμα της συνδικαλιστικής δράσης

Το νομοσχέδιο μεριμνά για λογαριασμό της εργοδοσίας και για όσους συνδικαλιστές είναι ...«αγύριστα κεφάλια» και τολμούν να πάνε κόντρα σε εργοδότες και κυβερνήσεις. Καταργώντας σχετικές προστατευτικές διατάξεις ανοίγει η πόρτα των απολύσεων συνδικαλιστών, καθώς «η απόλυση συνδικαλιστή θα επιτρέπεται για σπουδαίο λόγο...», ενώ καταργείται η Επιτροπή Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών - στην οποία συμμετείχαν και δικαστικοί - η οποία έκρινε μέχρι τώρα τη νομιμότητα της απόλυσης συνδικαλιστών. Ετσι τα αφεντικά θα μπορούν να ξεφορτώνονται πιο εύκολα τις όποιες ενοχλητικές φωνές στους χώρους δουλειάς.

Επιπλέον, η δράση των συνδικάτων μπαίνει ακόμα περισσότερο υπό τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους, μέσα από το «φακέλωμά» τους στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ), το οποίο θα είναι και προϋπόθεση για να μπορούν τα συνδικάτα να διαπραγματεύονται και να υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όπως και να προκηρύσσουν απεργίες.

Το φακέλωμα προχωράει παραπέρα, αφού η ηλεκτρονική ψηφοφορία επιβάλλεται και στην περίπτωση της εκλογής των συνδικαλιστικών οργάνων, σε μια ακόμα προσπάθεια να αποκτήσει η εργοδοσία καλύτερη «εικόνα» για το συνδικαλιστικό προφίλ των εργαζομένων...

Το αίσχος δεν εξωραΐζεται...

Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να ντύσει το νομοσχέδιο - έκτρωμα με ένα ...περιτύλιγμα περί μέτρων για την «ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής» και ενσωμάτωσης της σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας (2019/1158), σε μια προσπάθεια να εξωραΐσει τις ανατροπές που προωθεί.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μέτρα που αν και η κυβέρνηση επιχειρεί να τα παρουσιάσει ως «θετικές πλευρές», συμπληρώνουν το τοπίο του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα. Στην πράξη, ισοδυναμούν με ελάχιστες άδειες, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν εξασφαλίζεται το εισόδημα των εργαζομένων, και πολλές ρυθμίσεις «ευελιξίας».

Τέτοια εργαλεία είναι το «ευέλικτο ωράριο», η «μερική απασχόληση» και η τηλεργασία για εργαζόμενους γονείς. Το νομοσχέδιο προσδιορίζει ότι ο εργοδότης εξετάζει κάθε αίτηση για ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας «λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της επιχείρησης και του εργαζομένου» και μπορεί να απορρίψει ή αναβάλει τη χορήγησή τους, κάνοντας σαφές ποιος είναι αυτός που μαζεύει και τεντώνει το ...λάστιχο της «ευελιξίας».

Οσον αφορά τις άδειες, θεσμοθετείται γονική άδεια διάρκειας τεσσάρων μηνών για καθέναν από τους δύο γονείς μέχρι το παιδί να συμπληρώσει την ηλικία των 8 ετών, η οποία είναι όμως κατά το ήμισυ ...απλήρωτη. Οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν αποζημίωση από τον ΟΑΕΔ μόνο για τους δύο πρώτους μήνες, στο ύψος του κατώτερου μισθού. Βέβαια, ακόμα κι εδώ υπάρχουν ψιλά γράμματα, αφού ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να μη χορηγήσει την άδεια στον χρόνο που ζητά ο εργαζόμενος «αν αυτό θα διατάρασσε σοβαρά την εύρυθμη λειτουργία της επιχείρησης».

Στόχος της κυβέρνησης είναι να αντιμετωπίσει το «αντικίνητρο» που δημιουργούν για τις επιχειρήσεις οι άδειες και τα δικαιώματα που σχετίζονται με τη μητρότητα. Ετσι, επιδιώκει να μοιράσει ανάμεσα στα δύο φύλα το χρονικό διάστημα απουσίας από την εργασία λόγω οικογενειακών ευθυνών και να επεκτείνει συνολικά στο εργατικό δυναμικό τις «ευέλικτες» ρυθμίσεις εργασίας, αντιμετωπίζοντας τη φροντίδα της οικογένειας ως ατομική υπόθεση και αντικείμενο «ισοκατανομής» ανάμεσα στη γυναίκα και τον άνδρα.

Εθελοντική Αιμοδοσία των Σωματείων της πόλης μας.

 

Εθελοντική Αιμοδοσία των Σωματείων - Σάββατο 15 Μαΐου από 9.00πμ έως 1.00μμ στη ΔΕΘ

Τα ανεπαρκή μέτρα της κυβέρνησης κατά της εξάπλωσης του κορονοιού, η θλιβερή εικόνα του συστήματος υγείας, οι αυξημένες ανάγκες για αίμα, κάνουν αναγκαία τη μαζική συμμετοχή μας στην εθελοντική αιμοδοσία που διοργανώνουν σωματεία της πόλης μας το Σάββατο 15 Μαΐου.

Καλούμε νέους και παλιούς αιμοδότες να σημειώσουν την ημερομηνία και να πάρουν τις απαιτούμενες προφυλάξεις για να μπορέσουν να δώσουν αίμα. Είναι ανάγκη να αυξήσουμε τον αριθμό εθελοντών αιμοδοτών ώστε να μπορούν τα σωματεία μας να ανταποκριθούν στην ζήτηση που προκύπτει από εργατικά ατυχήματα ή άλλες ασθένειες, να στηρίξουμε έμπρακτα τον αγώνα των υγειονομικών.

Ο αιμοδότης, ο οποίος προσφέρει λίγο από το αίμα του και λίγο από το χρόνο του, πρέπει να γνωρίζει τα παρακάτω:

• Αίμα μπορούν να δώσουν όσοι είναι 18-65 ετών, χωρίς κάποιο σοβαρό ή χρόνιο πρόβλημα υγείας.
• Ο αιμοδότης θα πρέπει να έχει πιει αρκετά υγρά (νερό, χυμούς), να έχει πάρει ένα ελαφρύ γεύμα πριν την αιμοδοσία, κατά προτίμηση 3-4 ώρες πριν, να έχει κοιμηθεί τουλάχιστον 5 ώρες και να μην έχει καταναλώσει αλκοόλ την προηγούμενη μέρα.
• Κατά την αιμοδοσία οι αιμοδότες χρειάζεται να αναφέρουν τυχόν ασθένειες και φάρμακα που λαμβάνουν στον γιατρό της αιμοδοσίας.
• Εάν έχει κάνει τατουάζ να έχουν παρέλθει 4 μήνες.
• Οι γυναίκες να μην αιμοδοτήσουν κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως ή εγκυμοσύνης.
• Να έχει μεσολαβήσει διάστημα τουλάχιστον 3 μηνών από την προηγούμενη αιμοδοσία.
• Η είσοδος των αιμοδοτών στα κτίριο και την αίθουσα αιμοδοσίας, θα γίνεται με τη διασφάλιση όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας, τη χρήση μάσκας και την τήρηση των προβλεπόμενων αποστάσεων.
• Να μην έχει ταξιδέψει τους τελευταίους 2 μήνες πουθενά στο εξωτερικό.
• Οι αιμοδότες θα πρέπει να έχουν μαζί τους ΑΜΚΑ και ταυτότητα ή διαβατήριο. 
• Οι αιμοδότες που εργάζονται στον δημόσιο τομέα δικαιούται άδεια δύο ημερών από την εργασία τους, ενώ στον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με τον Ν.4554/2018, δικαιούνται άδεια με αποδοχές μόνο τη μέρα αιμοδοσίας.
• Όποιος έχει νοσήσει από κορονοϊό και θεραπεύτηκε, μπορεί να δώσει αίμα, ένα μήνα μετά τα τελευταία συμπτώματα.  

ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ:

6977610270 - 6987697179 - 6987756750 - 6973311296 

ή 

στα email sisthess@otenet.gr και enosiemporiothess@gmail.com

φ

ΠΕΙΡΑ ΑΠΟ ΤΗ «ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ» ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΜΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

ΠΕΙΡΑ ΑΠΟ ΤΗ «ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ» ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΜΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Μια ματιά στην πείρα των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη, εκεί που τα αντίστοιχα αντεργατικά μέτρα εφαρμόζονται εδώ και χρόνια, από κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, καταρρίπτει τους μύθους που βαυκαλίζεται η κυβέρνηση. Το τσάκισμα του 8ωρου, το ωράριο - λάστιχο, ο ασφυκτικός έλεγχος στα συνδικάτα και το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος δεν είναι ούτε «πρόοδος» ούτε «νεοφιλελεύθερη εξαίρεση»: Είναι ο κανόνας της αντεργατικής πολιτικής με τη σφραγίδα της ΕΕ, είναι οι «βέλτιστες πρακτικές» για το κεφάλαιο, που έχουν φέρει αύξηση της εκμετάλλευσης, χτύπημα μισθών και δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους.

 

Ασφυκτικός κρατικός έλεγχος στα συνδικάτα και τεράστια εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα, με τις - συνήθως σοσιαλδημοκρατικές - ηγεσίες των κεντρικών συνδικαλιστικών οργανώσεων να στηρίζουν ενεργά την επίθεση: Αυτές είναι οι «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές»... Απαγόρευση των απεργιών ενάντια σε αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, υποχρεωτική «εργασιακή ειρήνη» για όσο διαρκεί μια ΣΣΕ, επιστολικές ψήφοι, «ασφαλιστικές δικλίδες» για να πιάνεται οποιοδήποτε συνδικάτο πάει να ξεφύγει από τον «κοινωνικό διάλογο»... απ' όλα έχει ο αντεργατικός μπαξές!

Στη Γερμανία

Στη Γερμανία, οι ασφυκτικοί περιορισμοί στη λειτουργία και τη δράση των συνδικάτων έχουν τη «σφραγίδα» των σοσιαλδημοκρατικών μηχανισμών που για δεκαετίες κυριαρχούσαν στη χώρα, τόσο προπολεμικά όσο και μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στο άρθρο 9 του Συντάγματος προβλέπεται το δικαίωμα ίδρυσης ενώσεων «για την προώθηση και προστασία των εργασιακών και οικονομικών συνθηκών», με την προϋπόθεση ότι «δεν αντιτίθενται στους νόμους και την δημοκρατική συνταγματική τάξη». Πουθενά στο Σύνταγμα δεν αναφέρεται το δικαίωμα στην απεργία. Επιπλέον, οι αποφάσεις του ομοσπονδιακού δικαστηρίου για εργατικά ζητήματα έχουν βάλει πολύ αυστηρά πλαίσια για το πότε, πώς και από ποιον μπορεί να προκηρυχθεί μια απεργία, ενώ επιβεβαιώνουν ότι απαγορεύεται η απεργία για τους μόνιμους δημόσιους υπαλλήλους.

Σε ό,τι αφορά τον ιδιωτικό τομέα, το ομοσπονδιακό δικαστήριο έχει ορίσει ότι για να είναι νόμιμη μια απεργία πρέπει να είναι το έσχατο μέσο μιας εργατικής διεκδίκησης, εφόσον όλες οι άλλες μορφές πίεσης και διαβούλευσης με τον εργοδότη έχουν εξαντληθεί. Ξεκαθαρίζεται εξαρχής ότι ζητήματα μιας απεργίας μπορεί να είναι μόνο αυτά που μπορεί να καλυφθούν από μια συλλογική σύμβαση, όπως ωράρια ή μισθοί, αποκλείοντας έτσι απεργίες για πολιτικά ζητήματα όπως και γενικές απεργίες. Αντίστοιχα, απαγορεύονται και οι απεργίες αλληλεγγύης και συμπαράστασης.

Απαγορεύεται επίσης να αποφασίσουν αυθόρμητα οι εργαζόμενοι σε ένα χώρο δουλειάς απεργία για κάποιο σοβαρό πρόβλημα, χωρίς να υπάρχει απόφαση του ανώτερου συνδικάτου. Πολλές φορές εργαζόμενοι ζητάνε από το συνδικάτο τους να προκηρύξει απεργία, ώστε να μπορούν να καλυφθούν νομικά, και οι ηγεσίες των συνδικάτων δεν το κάνουν επειδή διαφωνούν πολιτικά με τα αιτήματα των εργαζομένων.

Μάλιστα, ένα ακόμα μέσο που χρησιμοποιούν οι ηγεσίες των κεντρικών συνδικάτων ενάντια σε απεργιακές διαθέσεις εργαζομένων είναι η άρνηση απόδοσης του απεργιακού επιδόματος, μιας που το κάθε συνδικάτο διατηρεί απεργιακά ταμεία, στα οποία γίνεται διαχείριση κεντρικά από τις ηγεσίες τους. Με αυτήν την έννοια όποιο συνδικάτο σε επίπεδο κρατιδίου ή πόλης θέλει να πάρει απόφαση για απεργία, πρέπει πρακτικά να πάρει την έγκριση από το ομοσπονδιακό συνδικάτο και την ηγεσία του που διαχειρίζεται τα απεργιακά ταμεία.

Ακόμα και αυτές οι απεργίες όμως που επιτρέπονται (Warnstreik και Vollstreik), προϋποθέτουν ότι έχουν πραγματοποιηθεί πιο πριν διαπραγματεύσεις. Οταν αυτές δεν οδηγήσουν σε κάποια συμφωνία, οδηγούνται στη λεγόμενη διαιτησία. Μόνο όταν και αυτό το στάδιο αποτύχει, θεωρείται νόμιμη μια απεργία, εφόσον βέβαια έχει προηγηθεί και γενική ψηφοφορία από τους εργαζόμενους, οι οποίοι πρέπει να έχουν ψηφίσει υπέρ σε ποσοστό τουλάχιστον 75% επί των μελών του συνδικάτου! Οι ψηφοφορίες διεξάγονται και με τη φυσική παρουσία των μελών αλλά και με επιστολική ψήφο.

Εφόσον έχει υπογραφεί μια Συλλογική Σύμβαση, το συνδικάτο δεσμεύεται νομικά ότι δεν θα προκηρύξει απεργία όσο διαρκεί η ισχύς της ΣΣΕ.

Στην Ιταλία

Στην Ιταλία ασφυκτικότερο έλεγχο στα συνδικάτα επιβάλλει ο νόμος περί αντιπροσωπευτικότητας που πέρασε το 2014, προβλέποντας μια σειρά διατάξεων και περιορισμών για τα συνομοσπονδιακά συνδικάτα, σε εθνικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα, μόνο τα συνδικάτα που υπογράφουν ότι αποδέχονται το νόμο μπορούν να διαπραγματευτούν και να υπογράφουν ΣΣΕ, ενώ δεσμεύονται ότι κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της δεν μπορούν να προκηρύξουν απεργία.

Σοβαρό εμπόδιο στο απεργιακό δικαίωμα αποτελεί η υποχρέωση για ανακοίνωση της απεργίας τουλάχιστον 10 μέρες πριν από την πραγματοποίησή της και 12 μέρες αν είναι παν-ιταλική. Εξαίρεση αποτελούν μόνο άμεσες απεργίες που αφορούν την προστασία της ασφάλειας και της ζωής των εργαζομένων (π.χ. μετά από εργατικά ατυχήματα), που συνήθως δεν βγαίνουν παράνομες. Την απόφαση για όλα όσα ορίζονται για τις απεργίες, την παίρνει η «Επιτροπή Εγγύησης Απεργίας» (Commissione Garanzia Sciopero), ο επικεφαλής της οποίας είναι ο «εγγυητής». Αυτή η επιτροπή, με βάση περιορισμούς που έχουν ξεκινήσει ήδη από το 1990, ορίζει τι ισχύει για την προκήρυξη απεργίας ανά κλάδο, π.χ. πόσες μέρες πριν πρέπει να ανακοινωθεί, πόσες μέρες πρέπει να μεσολαβήσουν μεταξύ μιας απεργίας και μιας άλλης, αλλά και χρονικά διαστήματα που δεν επιτρέπεται να προκηρυχθεί απεργία. Π.χ. οι σιδηροδρομικοί και το υγειονομικό προσωπικό δεν μπορούν να απεργήσουν από τις 18/12 έως τις 7/1, πέντε μέρες πριν και μετά το Πάσχα, τον μήνα Αύγουστο, άλλες μέρες μέσα στη χρονιά κοντά σε γιορτές και αργίες! Παρόμοιες περιόδους απαγορεύεται να απεργήσουν οι εργαζόμενοι στις θαλάσσιες μεταφορές.

Υπάρχει επίσης πρόβλεψη για ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία σε κλάδους των Μεταφορών και στην Υγεία. Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς υπάρχουν περιπτώσεις που απεργίες βγήκαν παράνομες, εργαζόμενοι συνέχισαν να απεργούν και μπήκαν πρόστιμα απευθείας σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές.

Στη Βρετανία

Στη Βρετανία, με βάση τη νομοθεσία, η ίδια η απεργία δεν θεωρείται κατοχυρωμένο δικαίωμα. Μόνο κάτω από μια σειρά προϋποθέσεων μπορεί η απεργία που θα αποφασίσει ένα σωματείο να θεωρηθεί νόμιμη: Θα πρέπει να έχει προηγηθεί «σύννομη» ψηφοφορία, η διαφωνία να αφορά ξεκάθαρα μια διαμάχη για συγκεκριμένα θέματα μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων, να έχει εγκριθεί από το ΔΣ του σωματείου, καθώς και άλλες γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Επομένως, οι απεργίες αλληλεγγύης ή για οποιοδήποτε θέμα, πέρα από διαφωνίες εργοδοσίας - εργαζομένων είναι παράνομες. Χαρακτηριστικά, η τελευταία γενική απεργία ήταν το 1926! Η βρετανική «ΓΣΕΕ» (TUC) δεν έχει προσπαθήσει καν από τότε, βαδίζοντας σταθερά στο δρόμο της ταξικής συνεργασίας.

Ο νόμος Trade Union Act του 2016 επέβαλε ακόμα περισσότερα εμπόδια στην προκήρυξη απεργίας και μεγαλύτερο έλεγχο στα σωματεία από το κράτος.

Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά: Συμμετοχή του 50% των μελών ενός σωματείου στην επίσημη επιστολική ψηφοφορία και υπερψήφιση της απεργίας από το 40% των μελών. Να υπάρχει ειδοποίηση στον εργοδότη 14 μέρες πριν από την απεργία, λεπτομερής ενημέρωσή του για όλες τις δράσεις και διαδηλώσεις που θα γίνουν στο πλαίσιο της απεργίας, ορισμός υπεύθυνου περιφρούρησης, τα στοιχεία του οποίου γνωστοποιούνται στις αρχές και ο οποίος μπορεί να διωχθεί ποινικά με πρόστιμα έως 20.000 λιρών, αυστηρότερος έλεγχος στα οικονομικά των σωματείων, πρόβλεψη ότι υπουργοί μπορούν να ζητήσουν λίστες ενεργών μελών σε σωματεία του Δημοσίου κ.ά.

Στη δε επιστολική ψηφοφορία για απόφαση απεργίας, αν έστω και ένα ψηφοδέλτιο πάει σε λάθος διεύθυνση ή σε εργαζόμενο που τυχόν έχει αποχωρήσει από το συνδικάτο, και το αντιληφθεί το νομικό τμήμα της εργοδοσίας, μπορεί να υποβάλει ένσταση και τάχιστα ο δικαστής θα βγάλει την απόφαση απεργίας παράνομη, αναγκάζοντας το συνδικάτο να επαναλάβει την ψηφοφορία, ή να την εγκαταλείψει... Επιστολική ψήφος χρησιμοποιείται και σε αρχαιρεσίες.

Επιπλέον, στα τέλη του 2019 έγινε απόπειρα να επιβληθεί καθεστώς «ελάχιστης εγγυημένης λειτουργίας» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ωστόσο με το ξέσπασμα της πανδημίας η πρόταση νόμου «πάγωσε», μιας και στο όνομά της η κυβέρνηση έχει βρει καινούργιους τρόπους να εξασφαλίσει την «ομαλή λειτουργία» τους.

Σε Δανία και Σουηδία

Στο... «σκανδιναβικό μοντέλο», οι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι τόσο με το ασφυκτικό νομικό πλαίσιο για τα συνδικάτα και το απεργιακό δικαίωμα, όσο και με τις σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες των κεντρικών συνδικαλιστικών οργανώσεων που αναλαμβάνουν ρόλο... δικαστή και αστυνομικού όποτε εργαζόμενοι, επιτροπές αγώνα ή κάποιο συνδικάτο χαλούν τη σούπα της «εργασιακής ειρήνης».

Στη Δανία, δεν έχει γίνει γενική απεργία από το 1998! Για να γίνει απεργία σε οποιαδήποτε επιχείρηση ή χώρο δουλειάς, απόφαση μπορεί να πάρει μόνο η κλαδική Ομοσπονδία. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου σωματεία προκήρυξαν απεργία και η αντίστοιχη κλαδική Ομοσπονδία τα μήνυσε!

Επιπλέον, από την υπογραφή της ΣΣΕ και για τρία χρόνια ισχύει η «εργασιακή ειρήνη». Μόνο η κλαδική Ομοσπονδία, η οποία έχει και την ευθύνη υπογραφής της ΣΣΕ, μπορεί να αποφασίσει για το αν και πότε είναι «νόμιμη» μια απεργία σε μια επιχείρηση, αφού εξαντλήσει κάθε περιθώριο συμβιβασμού μέσω «διαλόγου».

Χαρακτηριστικά, το 2019 οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ενοικίασης και τοποθέτησης σκαλωσιών «Persolit», με απανωτές και ομόφωνες αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων προκήρυξαν απεργία, αφού η εργοδοσία αρνούνταν οποιαδήποτε συζήτηση για μισθολογικές αυξήσεις και βελτίωση των όρων δουλειάς. Μετά από πολυήμερο αγώνα έγιναν δεκτά αρκετά αιτήματά τους. Η σοσιαλδημοκρατική Ομοσπονδία όχι μόνο δεν κάλυψε τον αγώνα τους, αλλά έστειλε εξώδικα στους εργαζόμενους και έκοψε πρόστιμα 80 κορονών (10,5 ευρώ) για κάθε εργαζόμενο και για κάθε ώρα απεργίας, ως αποζημίωση στην εταιρεία για διαφυγόντα κέρδη!

Αντίστοιχα, στο Δημόσιο, στις διαπραγματεύσεις για τη σύμβαση ορίζεται ένας κρατικός διαμεσολαβητής με σκοπό να πετύχει συμβιβασμό και να αποφευχθεί η απεργία. Αν παρ' όλα αυτά ένας κλάδος του Δημοσίου προκηρύξει απεργία, η κυβέρνηση μπορεί να επέμβει με λοκ άουτ, όπως έκανε στην απεργία των δασκάλων το 2008.

Αντίστοιχα, στη Σουηδία, οι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα μέσω Γενικών Συνελεύσεων και των πρωτοβάθμιων σωματείων τους ούτε να απεργήσουν ούτε να ορίσουν τα αιτήματά τους.

Δικαίωμα να προκηρύξουν απεργία έχουν μόνο οι Ομοσπονδίες, ούτε καν η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Σουηδίας - που είναι μόνο συντονιστικό όργανο. Απεργίες «επιτρέπονται» μόνο για αιτήματα Συλλογικής Σύμβασης και όχι για αλληλεγγύη, για κοινωνικά ή πολιτικά ζητήματα.

Προκήρυξη απεργίας μπορεί να γίνει μόνο όταν λήγει η ΣΣΕ. Οταν υπογραφεί η νέα σύμβαση από την Ομοσπονδία, κυριαρχεί «εργασιακή ειρήνη». Ακόμα και αν οι επιχειρήσεις καταπατούν τις ΣΣΕ, απαγορεύεται η απεργία, επιτρέπονται μόνο διαπραγματεύσεις.

Αν ένα πρωτοβάθμιο σωματείο αποφασίσει απεργία, η Ομοσπονδία πρέπει να το καταγγείλει και να πάρει μέτρα (διαγραφές κ.λπ.). Επίσης, αν ομάδες εργαζομένων οργανωθούν και αποφασίσουν να απεργήσουν, τότε το τοπικό σωματείο πρέπει να καταγγείλει αυτούς τους εργαζόμενους... Αν παρ' όλα αυτά γίνει απεργία τότε υπάρχουν διοικητικά πρόστιμα 250 - 350 ευρώ για κάθε εργαζόμενο που συμμετείχε σε «παράνομη» απεργία.

    

Στη βάση της ευρωενωσιακής Οδηγίας, η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου και οι απλήρωτες υπερωρίες εφαρμόζονται στην πράξη εδώ και πολλά χρόνια στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Μάλιστα, οι ατομικές συμβάσεις, το πλήθος των «εξαιρέσεων» και φυσικά οι πιέσεις της εργοδοσίας διαμορφώνουν στην πράξη μια ακόμα χειρότερη κατάσταση, απογειώνοντας την εκμετάλλευση και την εξουθένωση των εργαζομένων...

Στη Γερμανία

Στη Γερμανία, ο νόμος που καθορίζει τους κανόνες για τα ωράρια εργασίας των εργαζομένων (Arbeitszeitgesetz) έχει ψηφιστεί από το 1994. Θέτει ως ημερήσιο όριο τις 8 ώρες εργασίας, ωστόσο αυτές μπορούν να επεκταθούν μέχρι τις 10 ώρες, με μόνη προϋπόθεση ο μέσος όρος του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου να είναι 8 ώρες, με περίοδο υπολογισμού το 6μηνο.

Αξιοποιώντας τη «διευθέτηση», οι εργοδότες χρησιμοποιούν το «εργαλείο» του λογαριασμού ωρών εργασίας (Arbeitszeitkonto), όπου καταγράφονται οι υπερωρίες του κάθε εργαζόμενου, είτε προς πληρωμή, είτε προς «ανταλλαγή» με κάποιες λιγότερες ώρες εργασίας ή μέρες άδειας σε άλλη περίοδο. Σχεδόν το 80% των επιχειρήσεων με πάνω από 250 εργαζόμενους χρησιμοποιούν τέτοιου είδους μέτρα, με συνεχή τάση αύξησης: Πλέον, το 61% των εργαζομένων στη Γερμανία έχουν τέτοιο λογαριασμό, ενώ το ποσοστό αυτό το 1999 βρισκόταν στο 35%.

Ετσι, μεταξύ άλλων, σε περιόδους έντασης της δουλειάς, οι επιχειρήσεις δεν χρειάζεται να κάνουν επιπλέον προσλήψεις, αλλά αναγκάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν υπερωρίες. Οι εργαζόμενοι, από την άλλη, πολύ δύσκολα μπορούν να «αξιοποιήσουν» τη «δυνατότητα» να «ισοφαρίσουν» τις απλήρωτες υπερωρίες με άδεια ή μείωση ωρών εργασίας, αφού ο φόρτος εργασίας συνεχώς αυξάνεται. Χαρακτηριστική της πίεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι από τις... «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές» είναι η έρευνα του 2017 για λογαριασμό της DGB: Στην ερώτηση «Πόσο συχνά αισθάνεστε εξαντλημένος/η μετά τη δουλειά», το 41% απαντά συχνά ή πολύ συχνά. Στην αντίστοιχη έρευνα του 2019, το 46% των εργαζομένων που έχουν μεγάλο φόρτο εργασίας βρίσκουν την τωρινή κατάσταση της υγείας τους όχι ικανοποιητική. Στην ερώτηση αν μπορείτε να συνεχίσετε την ίδια εργασία μέχρι τη σύνταξη, το 40% απαντά αρνητικά...

Αντίστοιχα, στο χώρο των υπηρεσιών πολλοί εργαζόμενοι δεν έχουν σταθερό χώρο εργασίας και δεν μπορεί κανείς να επιβλέψει το κατά πόσο τηρούνται έστω και αυτά τα μέτρα και η καταγραφή των υπερωριών. Τέτοια παραδείγματα βρίσκουμε στον κλάδο της Πληροφορικής: Πολλοί εργαζόμενοι ταξιδεύουν συνέχεια και λόγω του φόρτου εργασίας, υπό την παρουσία και του πελάτη που μπορεί να σε καταγγείλει στον εργοδότη, αναγκάζονται να υπερβαίνουν κατά πολύ το 10ωρο, καταγράφουν υπερωρίες σε επόμενες μέρες ή δεν τις καταγράφουν καθόλου, «μαγειρεύοντας» τα δεδουλευμένα ωράρια. Σε συνδυασμό με την αύξηση της τηλεργασίας, εκτοξεύονται οι απλήρωτες υπερωρίες.

Στην Ιταλία

Στην Ιταλία, η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου είναι θεσπισμένη με νομοθετικό διάταγμα του 2003 (D. Lgs. 66) και υπουργική εγκύκλιο του 2005.

Ο εβδομαδιαίος εργάσιμος χρόνος ορίζεται σε 40 ώρες τη βδομάδα, ο καταμερισμός των οποίων μπορεί να ξεπερνάει τις 8 ώρες τη μέρα, αρκεί να μην ξεπερνιούνται οι 40 εβδομαδιαίες. Σε αυτή την περίπτωση οι ώρες πέραν των 8 σε μία μέρα δεν θεωρούνται υπερωρίες. Το μέγιστο εβδομαδιαίο ωράριο είναι 48 ώρες συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών, αλλά αυτό είναι ένας μέσος όρος. Η περίοδος αναφοράς όπου εξετάζεται αν ο μέσος όρος του ημερήσιου και εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου είναι εντός των νόμιμων ορίων θεσπίζεται με συλλογικές συμβάσεις. Η περίοδος αναφοράς είναι το μέγιστο 4 μήνες, αλλά προβλέπεται και 6 ή και 12 μήνες σε περίπτωση που θεωρείται «αναγκαίο» από «ιδιαίτερες αντικειμενικές, τεχνικές και οργανωτικές ανάγκες».

Στη γραμμή της ευρωενωσιακής Οδηγίας, το νομοθετικό διάταγμα του 2003 δεν προβλέπει όριο στον ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, παρά μόνο υποχρεωτική κατώτερη ημερήσια ξεκούραση 11 ωρών. Μάλιστα, ο νόμος αφήνει τη δυνατότητα οι 11 ώρες ξεκούρασης να είναι και σπαστές για τους εργαζόμενους που με βάση τη σύμβασή τους έχουν σπαστό ημερήσιο χρόνο εργασίας (π.χ. στον Επισιτισμό).

Στον νόμο αναφέρονται κατηγορίες εργαζομένων που εξαιρούνται από όλα τα όρια στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο εργάσιμο χρόνο, μεταξύ άλλων εργαζόμενοι στην τυπογραφία, στην παραγωγή εφημερίδων, περιοδικών, εργαζόμενοι σε συγκεκριμένα πόστα σε ταχυδρομεία, στις μεταφορές κ.α. Επίσης αναφέρονται οι εργαζόμενοι που δουλεύουν από το σπίτι ή με τηλεργασία!

Στη Βρετανία

Στη Βρετανία, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας ορίζεται με βάση τον Κανονισμό για τον εργάσιμο χρόνο (Working Time Regulation) του 1998. Είναι νόμος της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης των Εργατικών του Τ. Μπλερ, τον οποίο έφερε μαζί με μια σειρά ρυθμίσεων για την ελαστικοποίηση της εργασίας. Τέτοιες είναι η καθιέρωση του εθνικού ελάχιστου μισθού (ο οποίος με την υποχώρηση των συλλογικών συμβάσεων τράβηξε τα επόμενα χρόνια τον μέσο μισθό προς τα κάτω) και η καθιέρωση και επέκταση των συμβολαίων «μηδενικών ωρών».

Η βρετανική νομοθεσία εναρμονίζεται σε ένα βαθμό με την ευρωενωσιακή Οδηγία του 2003, θέτοντας ορισμένα ελάχιστα όρια τα οποία πρέπει να τηρούνται σε κάθε ατομική σύμβαση, αλλά εν γένει ορίζεται διαφορετικά η διευθέτηση.

Στη Βρετανία δεν υπάρχει καθιερωμένος τυπικός εργάσιμος χρόνος. Ο εργαζόμενος θεωρείται πλήρους απασχόλησης εάν συμπληρώνει έναν ελάχιστο αριθμό ωρών (συνήθως πάνω από 35), ενώ ορίζονται ως μέγιστος αριθμός ωρών οι 48 ώρες τη βδομάδα κατά μέσο όρο, υπολογιζόμενες σε μια περίοδο αναφοράς 17 εβδομάδων. Σε συγκεκριμένα επαγγέλματα η περίοδος αναφοράς αυξάνεται ακόμα περισσότερο: Για παράδειγμα είναι 26 βδομάδες στους ειδικευόμενους γιατρούς, ενώ στους εργαζόμενους σε πλατφόρμες πετρελαίου είναι 52 βδομάδες (σε ετήσια βάση). Ως υπερωρία ορίζεται η εργασία πάνω από τον χρόνο που αναγράφεται στη σύμβαση εργασίας (εάν αναγράφεται) και είναι υποχρεωτική για τον εργαζόμενο σε περίπτωση που αναγράφεται στην ατομική σύμβαση.

Στα παραπάνω βέβαια υπάρχουν πρόσθετες εξαιρέσεις, πρώτον για επαγγέλματα στα οποία ο μέσος όρος μπορεί και να ξεπερνάει τις 48 ώρες τη βδομάδα, όπως Σώματα Ασφαλείας, εργασία σε 24ωρη βάση, ναυτικοί κ.ά.

Επίσης, δίνεται στον εργαζόμενο η... «δυνατότητα» να υπογράψει δήλωση εξαίρεσης (opt-out) που του «επιτρέπει» να εργαστεί πάνω από το όριο των 48 ωρών. Θεωρητικά ο εργαζόμενος έχει τη «δυνατότητα» να αρνηθεί να υπογράψει δήλωση εξαίρεσης χωρίς κυρώσεις, όπως και να την ανακαλέσει...

Οι εργοδότες δεν υποχρεούνται να πληρώσουν για υπερωρίες, αρκεί ο μέσος όρος της ωριαίας αμοιβής για το σύνολο των ωρών εργασίας να μην πέφτει κάτω από το εθνικό κατώτατο ωρομίσθιο των 8,91 λιρών (για τους κάτω των 20 ετών είναι μόλις 6,56 λίρες).

Στη Δανία

Στη Δανία ισχύει επίσης η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου: Ενας εργαζόμενος μπορεί να εργάζεται μέχρι και 48 ώρες τη βδομάδα, αρκεί σε διάστημα 4 μηνών ο μέσος όρος να είναι 37 ώρες τη βδομάδα, που είναι ο νόμιμος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας. Το δε προβλεπόμενο μισάωρο διάλειμμα για φαγητό δεν υπολογίζεται στον εργάσιμο χρόνο.

Βέβαια, όλες οι προβλέψεις για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας (με τα αντίστοιχα ρεπό και άδειες) ισχύουν κυρίως «στα χαρτιά» και μόνο για όσους εργαζόμενους καλύπτονται από ΣΣΕ.

Σήμερα στη Δανία οι ατομικές συμβάσεις είναι οι πιο διαδεδομένες, ιδιαίτερα σε σημαντικούς κλάδους (Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Φάρμακο), που συγκεντρώνουν και πολλούς νέους εργαζόμενους. Σε αυτούς τους ομίλους οι εργαζόμενοι υπογράφουν στη σύμβαση ότι θα δουλεύουν μέχρι να «βγει» ένα πρότζεκτ. Φυσικά, όταν το ένα πρότζεκτ ακολουθεί το άλλο, δεν υπάρχει περίπτωση «εξίσωσης» των υπερωριών και στην καλύτερη περίπτωση δίνονται τα μισά ρεπό από τα προβλεπόμενα...

Πολλοί εργαζόμενοι, ανειδίκευτοι εργάτες, μετανάστες κ.τ.λ. χαρίζουν τις υπερωρίες στους εργοδότες, λόγω της εργασιακής αβεβαιότητας και υπό τον φόβο μη ανανέωσης της σύμβασης.

Κάτω από τέτοιες συνθήκες, το εργασιακό άγχος και η επαγγελματική εξουθένωση εξελίσσονται σε «μάστιγα». Οπως είχε αποκαλύψει έρευνα του Ινστιτούτου «Epinion» για λογαριασμό του συνδικάτου LO (2018), το 14% των εργαζομένων παίρνει σε καθημερινή ή εβδομαδιαία βάση φάρμακα προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην πίεση της εργασίας και της ιδιωτικής τους ζωής. Επίσης, το 18% των εργαζομένων απάντησαν πως τους τελευταίους 12 μήνες πήραν άδεια ασθενείας, λόγω συμπτωμάτων που σχετίζονται με το άγχος ή την επαγγελματική εξουθένωση (burn out).

Στη Γαλλία

Στη Γαλλία, οι νομοθετικές ρυθμίσεις του 2005 και ο νόμος Ελ Κομρί του 2016 (από το όνομα της υπουργού Εργασίας επί σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Ολάντ) επέκτειναν τις δυνατότητες υπερωριακής απασχόλησης και τις δυνατότητες διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

Το θεσμοθετημένο ωράριο εργασίας από το 2000 είναι 35 ώρες τη βδομάδα, ωστόσο με τον νόμο Ελ Κομρί η εργάσιμη μέρα μπορεί να φτάσει και τις 12 ώρες αν υπάρχει σχετική συλλογική συμφωνία σε επίπεδο εταιρείας. Ως ανώτατο όριο τίθενται οι 44 ώρες κατά μέσο όρο τη βδομάδα (που μπορεί να γίνουν 46 με ειδική συμφωνία), ή οι 48 ώρες σε μια ημερολογιακή βδομάδα, υπολογιζόμενες σε μια περίοδο αναφοράς 12 βδομάδων.

Με τον νόμο Ελ Κομρί, η διευθέτηση επιτρέπεται πλέον και σε επίπεδο εταιρείας (αντί για κλαδική συμφωνία), ενώ το όριο ανέβηκε ακόμα και στις 60 ώρες για «εξαιρετικές περιπτώσεις». Οι «εξαιρέσεις» αυτές μάλιστα μπορούν να τραβούν σε βάθος χρόνου, αφού, όπως αναφέρεται, αυτή η δυνατότητα προβλέπεται και «στην περίπτωση επενδυτικών σχεδίων και κύκλων βιομηχανικής παραγωγής που διαρκούν αρκετά χρόνια».

Επίσης, ο νόμος Ελ Κομρί έβαλε «κόφτη» 10% στις πληρωμένες υπερωρίες, στέλνοντας όλες τις υπόλοιπες ώρες σε έξτρα ρεπό ή άδεια.

Οι εξαιρέσεις δεν σταματάνε εδώ: Ολόκληρες κατηγορίες εργαζομένων που θεωρούνται «στελέχη» της εταιρείας, εξαιρούνται από το 35ωρο και εργάζονται κατά κανόνα παραπάνω, λαμβάνοντας για «αντάλλαγμα» κάποιες παραπάνω μέρες άδειας. Η πρόβλεψη αυτή επεκτείνεται σε όλους τους υπαλλήλους γραφείου με κάποια πανεπιστημιακή και τεχνική εξειδίκευση.

Οι συνεχόμενες ώρες ανάπαυσης, από 11 που προβλέπονται από την ευρωενωσιακή Οδηγία, μπορούν να μειωθούν σε 9 με βάση συλλογική συμφωνία. 

Πηγή: Ριζοσπάστης (Παρασκευή 30 Απρίλη 2021 - Κυριακή 2 Μάη 2021 - αριθ. φύλλου: 13743)

Ανακοίνωση για την ΑΠΕΡΓΙΑ στις 6 Μάη.

 

Η φετινή Πρωτομαγιά δεν είναι σαν τις προηγούμενες. 135 χρόνια από την απεργία στο Σικάγο για το αιματοβαμμένο 8ωρο, κυβέρνηση και εργοδοσία ετοιμάζονται να νομοθετήσουν τη 10ωρη δουλειά χωρίς πρόσθετη αμοιβή. Ταυτόχρονα επιδιώκουν να βάλουν τα Συνδικάτα στο γύψο και να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου. 

Μαζί με την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, το φακέλωμα, τη μονιμοποίηση της τηλεργασίας συνθέτουν τον επόμενο γύρο της αντεργατικής επίθεσης.

Το νομοσχέδιο «έκτρωμα» για τα εργασιακά που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση, αποτελεί την ταφόπλακα των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει. Αποτελεί ιστορική πρόκληση για όλους τους εργαζόμενους της πατρίδας μας.

Έχουμε χρέος απέναντι στα παιδιά μας να υπερασπιστούμε το 8ωρο, μια κατάκτηση που «απολαύσαμε» εμείς, γιατί εκατοντάδες χρόνια πίσω κάποιοι άλλοι έδωσαν τη ζωή τους, αγωνίστηκαν, διώχθηκαν, βασανίστηκαν. Δεν μας το παραχώρησε κανείς και κεκτημένο γίνεται μόνο όσο το υπερασπιζόμαστε.

Κόντρα στις ξεφτιλισμένες ηγεσίες της Γ.Σ.Ε.Ε. και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, που στο νομοσχέδιο βλέπουν και θετικές ρυθμίσεις, που σιωπούν συνειδητά και σαμποτάρουν την διεκδικητική δράση των εργαζομένων, απαντάμε με ΑΠΕΡΓΙΑ στις 6 Μάη.

Απευθύνουμε κάλεσμα συμμετοχής σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, στην απεργία στις 6 Μάη, με το περιεχόμενο και τα χαρακτηριστικά της 1ης Μάη, του ταξικού αγώνα των εργατών, που γράφτηκε με αίμα στις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του εργατικού κινήματος και φώτισε το δρόμο και την προοπτική για τους εργάτες όλου του κόσμου.

Απαιτούμε:

·       Κάτω τα χέρια από το 8ωρο. Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει το νομοσχέδιο για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Δεν παζαρεύουμε το δικαίωμά μας στον σταθερό εργάσιμο χρόνο, στη δουλειά με δικαιώματα.

·   Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες που έχουν προκύψει από την λεγόμενη «ψηφιακή εποχή», τη μετάθεση των αρμοδιοτήτων του κράτους στις πλάτες μας, την εντατικοποίηση της δουλειάς.

·      Μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Επαναλαμβανόμενα διαγνωστικά τεστ σε όλους τους εργαζόμενους με ευθύνη κράτους και εργοδοτών, τήρηση των μέτρων υγιεινής στους χώρους δουλειάς. Ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας – πραγματική επίταξη του ιδιωτικού τομέα.

Συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση την Πέμπτη 6 Μάη 2021 και ώρα 10.30πμ στο Άγαλμα Βενιζέλου

 

Για το Δ.Σ.

Η Πρόεδρος                                                                                                       Η Γεν. Γραμματέας

 Μάγγου Ευαγγελία                                                                                        Καλλιρρόη Παπάζογλου

Απεργία 6 Μάη!!!

Oι συνδικαλιστικές οργανώσεις που έχουν πάρει απόφαση για την Απεργία 6 Μάη ενόψει της εργατικής Πρωτομαγιάς είναι οι εξής:

ΑΔΕΔΥ

23 Εργατικά Κέντρα
Εργατικό Κέντρο Αθήνας
Εργατικό Κέντρο Λαυρίου-Αν. Αττικής
Εργατικό Κέντρο Αγρινίου
Εργατικό Κέντρο Πάτρας
Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Λευκάδας - Βόνιτσας
Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας
Εργατικό Κέντρο Άρτας
Παλλεσβιακό Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο
Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου
Εργατικό Κέντρο Πειραιά
Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων
Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης
Εργατικό Κέντρο Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου
Εργατικό Κέντρο Λάρισας
Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Εύβοιας
Εργατικό Κέντρο Σάμου
Εργατικό Κέντρο Λαμίας
Εργατικό Κέντρο Κορίνθου
Εργατικό Κέντρο Λακωνίας
Εργατικό Κέντρο Νάουσας

Εργατικό Κέντρο Λιβαδειάς

Εργατικό Κέντρο Αμαλιάδας
 
23  Ομοσπονδίες
Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας
Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας
Ομοσπονδία Μισθωτών και Βιομηχανίας Τύπου
Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή
Ομοσπονδία Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ)
Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ)
Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοτεχνιτών & Υπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων & Ποτών
Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών
Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Υπ. Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ)
Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΑΔΕ)
Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδας
Ομοσπονδία Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα
Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ)
Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΑ (ΠΟΕ – ΟΤΑ)
Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ)
Ομοσπονδία Συνδικάτων Μεταφορών Ελλάδας (ΟΣΜΕ)
Πανελλαδική Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ)
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εργαζομένων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό (ΠΑΣΕΝΤ)
Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας (ΟΣΥΠΑ) στάση εργασίας
Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ)
Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης
Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών & Φαρμακοϋπαλλήλων - Συναφών Επαγγελμάτων - Κλάδων (ΠΟΙΕΦ ΣΕΚ)
Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία
 
330 Πρωτοβάθμια Σωματεία
Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου Αθήνας
Ένωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών
Συνδικάτο Φαρμάκου Καλλυντικού και Συναφών Επαγγελμάτων Αττικής
Σωματείο Εργαζομένων στην "Μπέριγκερ"
Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας
Συνδικάτο Ηλεκτρολόγων Ν. Αττικής
Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας
Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Ν. Αττικής
Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής
Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Κορυδαλλού
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Κερατσινίου - Περάματος "Νίκος Πλουμπίδης"
Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αττικής
Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος
Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων
Ενιαίος Σύλλογος Γονέων ΑΜΕΑ
Σωματείο Εργαζομένων στη Vodafone - 360 Connect
Ένωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής
Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ν. Αττικής "Ο ΒΥΡΩΝ"
Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών
Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας
Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Αργολίδας
Σωματείο Εργαζομένων στις ΔΕΥΑ Μεσσηνίας
Συνδικάτο Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Πάτρας
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αχαΐας
Συνδικάτο Οικοδόμων Ρεθύμνου
Πανελλήνια Ένωση Πλοιάρχων Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Αρχιθαλαμηπόλων – Θαλαμηπόλων Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής Ε.Ν «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»
Πανελλήνια Επαγγελματική Ένωση Μαγείρων Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Ηλεκτρολόγων – Ηλεκτρονικών Ε.Ν
Πανελλήνιος Σύνδεσμος Οικονομικών Αξιωματικών Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών ΜΕΚ Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Φροντιστών Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Τροφοδοσίας Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Πρακτικών Πλοιάρχων – Κυβερνητών Ε.Ν
Πανελλήνια Ένωση Ναυτών M/S - Π/Κ - Ο/ΓΠειραιάς 14/04/2021
Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας Ιματισμού Δέρματος Ν. Αττικής
Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής
Συνδικάτο εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού-Τουρισμού-Ξενοδοχείων και συναφών επαγγελμάτων Ν. Αττικής
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο Marriott
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο GrandResortLagonisi
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο CrownePlaza
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο Intercontinental
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο RoyalOlympic
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο Zafolia
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο Stanley
Σωματείο εργαζομένων στο ξενοδοχείο Novotel
Σωματείο εργαζομένων στην SelectServicePartner (SSP) στο Αεροδρόμιο
Σωματείο εργαζομένων στο catering Newrest
Πανελλήνιου Συλλόγου Μηχανικών Βιοϊατρικής Τεχνολογίας και Κλινικής Μηχανικής
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού και Συναφών Επαγγελμάτων ΠΕ Καβάλας & Θάσου
Κερκυραϊκός Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων
Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας
Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά
Σωματείο Καθαριστών - Καθαριστριών Πειραιά
Σωματείο Ελαιουργοσαπουνοποιών και Χημικής Βιομηχανίας
ΕΝΕΔΕΠ
Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία Πειραιά
Σωματείο Κατεργασίας Ξύλου και Ναυπηγοξυλουργών
Σωματείο Επαγγελματιών Οδηγών
Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Περάματος
Παράρτημα Πειραιά του Σωματείου Οικοδόμων
Παράρτημα Πειραιά του Σωματείου Επισιτισμού - Τουρισμού
Παράρτημα Πειραιά του Σωματείου Λογιστών
Σωματείο Οικοδόμων και Εργαζομένων στα Δομικά Υλικά και τις Κατασκευές Ν. Θεσσαλονίκης
Σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κ. Μακεδονίας
Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου & Εργαζομένων Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Κ. Μακεδονίας
Σωματείο Γραφικών Τεχνών Τύπου - Χάρτου Κ. Μακεδονίας
Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Ν. Θεσσαλονίκης
Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Τρικάλων
Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Τρικάλων
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Τρικάλων
Σωματείο Λογιστών και Βοηθών Λογιστών Τρικάλων
Παράρτημα Τρικάλων Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου
ΕΛΜΕ Τρικάλων
Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Τρικάλων
Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων ΓΝΤ και ΚΥ Τρικάλων
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων - Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χίου
Σύλλογος Εργαζομένων Υπ. Γεωργίας Ν. Αττικής
Σωματείο Εργαζομένων στην Εταιρία " Κτιριακές Υποδομές" ΑΕ
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Αργολίδας (Στάση Εργασίας από 9π.μ.- 1μ.μ.)
Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας
Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Λυκόβρυσης Πεύκης
Συνδικάτο Τύπου Χάρτου
Ένωση Οικοδόμων & Εργαζομένων στα Συναφή Επαγγέλματα Ν. Αιτωλοακαρνανίας
ΕΛΜΕ Πειραιά
Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Περάματος
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αγρινίου (Η ΕΝΩΣΗ)
Σωματείο Εργατο/λων & Τεχνικών Ιματισμού Αγρινίου
Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Λάρισας
Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Χανίων
Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Βοιωτίας
Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Φθιώτιδας
Σωματείο Εργαζομένων ΕΒΓΑ
Σωματείο Εργαζομένων ΦΑΓΕ
Σωματείο Εργαζομένων TASTY
Σωματείο Επαγγελματιών Οδηγών Αττικής - Βοιωτίας και νήσων Αργοσαρωνικού
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Πάτρας " Η ΕΝΩΣΗ"
Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Καισαριανής
Σύλλογος Υπαλλήλων Δήμου Πατρέων
Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Δήμου Πετρούπολης
Συνδικάτο Καθαριστριών - Καθαριστών Ν. Αττικής και Περιχώρων
Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Κερατσινίου -Περάματος " Νίκος Πλουμπίδης"
Συνδικάτο Εργαζομένων στους ΟΤΑ Ν. Αχαϊας " Η ΕΝΟΤΗΤΑ"
Σωματείο Εργαζομένων στην Καθαριότητα των Σχολικών Κτιρίων Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας " Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ"
Συνδικάτο Οικοδόμων Ν. Ιωαννίνων
Συνδικάτο ΙΓΜΕ
Σωματείο Εργαζομένων FIRST DATA
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων & Λοιπών Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Θεσπρωτίας
Συνδικάτο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών Αχαΐας
Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Κοζάνης
Νομαρχιακό Τμήμα Λήμνου της ΑΔΕΔΥ
Σωματείο Οικοδόμων Λήμνου
Σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων Λήμνου
Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Λήμνου
ΕΛΜΕ Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λήμνου
Σύλλογος Υπαλλήλων Συμβολαιογράφων Ν. Θεσσαλονίκης – Κεντρικής & Δυτικής Μακεδονίας
Ένωση Ιατρών Νοσοκομείου Λήμνου
Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Λήμνου
Σύνδεσμος Οικοδόμων Κέρκυρας
Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια Νομών Πελοποννήσου
ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης
Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης
Σωματείο εργαζομένων στο Ξύλο Αθήνας
Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
Συνδικάτο Εργαζομένων στην Ενέργεια Αττικής – Κορίνθου
Σύλλογος Προσωπικού ΕΥΔΑΠ
Σωματείο Εργαζομένων Αποχέτευσης ΕΥΔΑΠ
Σωματείο Εργαζομένων στις Τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική
Σωματείο Εργαζομένων COSMOTE – EVALUE
Σωματείο εργαζομένων WIND
Σωματείο εργαζομένων FORTHNET
Σωματείο Εργαζομένων στη ΜΕΛΛΟΝ
Σωματείο Εργαζομένων PUBLIC
Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρεωτικής
Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία Αθήνας
Σωματείο Εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή
Σωματείο Εργαζομένων του Εργαστηρίου Ειδικής Αγωγής «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ»
Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα – Ακρόαμα
Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ Ηλιουπόλης
Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ Αγίων Αναργύρων - Καματερού
Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ Νέας Ιωνίας
Συνδικάτο Φαρμάκου Βοιωτίας - Εύβοιας & Περιοχής Αυλώνας
Σύλλογος Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Ν. Λάρισας
Συνδικάτο Επισιτισμού - Τουρισμού Ν. Λάρισας
Σύλλογος Φαρμακοϋπαλλήλων Λάρισας
Σωματείο Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών, Εργαστηρίων, Γηροκομείων, Οίκων Ευγηρίας, Αναρρωτηρίων, Διαγνωστικών Κέντρων Ν. Λάρισας
Ένωση Εργατοτεχνιτών Μετάλλου Ν. Λάρισας
Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Λάρισας
ΕΛΜΕ Ν. Λάρισας
Συνδικάτο Οικοδόμων Ν. Λάρισας
Παράρτημα Λάρισας Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου
Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ Ν. Λάρισας
Σύλλογος Ειδικού Βοηθητικού και Εκπαιδευτικού Προσωπικού Ειδικής Αγωγής Θεσσαλίας
Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Βόλου
Συνδικάτο μετάλλου Ν. Μαγνησίας “ Μήτσος Παπαρήγας”
Κλαδικό Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Μαγνησίας
Σωματείο Καθαριστριών Ν. Μαγνησίας
Συνδικάτο Οικοδόμων Καρδίτσας
Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Καρδίτσας
Ένωση Γιατρών Νοσοκομείων - Κέντρων Υγείας Καρδίτσας
Παράρτημα Καρδίτσας Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων & Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Φθιώτιδας
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Βύρωνα - Καισαριανής - Παγκρατίου "ΡΟΖΑ ΙΜΒΡΙΩΤΗ"
Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Σωματείο Εργατ/λων Χημικής Βιομηχανίας Ν. Βοιωτίας "Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ"
Συνδικάτο Εμποροϋπαλλήλων & Υπαλλήλων Υπηρεσιών Παροχής Εορδαίας
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κοζάνης
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φλώρινας
Σωματείο Γουνεργατών Καστοριάς
Σωματείο Γουνεργατών Σιάτιστας
ΣΕΕΕΝ - 4ωρη στάση εργασίας
 ΝΤ ΑΔΕΔΥ  Γρεβενών
Συνδικάτο Οικοδόμων Γρεβενών.
Σωματείο ΟΤΑ α' βαθμού Γρεβενών.
Ένωση Εμποροϋπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης
Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας
Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ικαρίας Φούρνων
Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Συναφών Επαγγελμάτων Ικαρίας Φούρνων
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ικαρίας - Φούρνων
Σωματείο Εργαζομένων στους Δήμους Ικαρίας & Φούρνων
Ένωση Τεχνικών ΔΕΗ Σάμου Ικαρίας
Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας Μακεδονίας Θράκης
Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες Ιδρύματα Σχολεία Ειδικής Αγωγής
Σύλλογος Υπαλλήλων Ασφαλιστικών Ταμείων
Σύλλογος Εργαζομένων Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής
Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Ξάνθης (στάση εργασίας 10π.μ. - 14μ.μ.)
Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών Ν. Αττικής
Συνδικάτο Εργαζομένων Φαρμάκου Καλλυντικού και Συναφών Επαγγελμάτων Κ. Μακεδονίας
Συνδικάτο Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Βόρειας Ελλάδας
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών και Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης - Πιερίας - Χαλκιδικής
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Ν. Θεσσαλονίκης
Σωματείο Εργαζομένων ΑΧΕΠΑ
Σωματείο Εργαζομένων Γ.Ν. Παπανικολάου
Σύλλογος Υπαλλήλων ΥΜΑΘ
Ένωση Λογιστών Ν. Θεσσαλονίκης
Σωματείο Εργαζομένων στους Ιδιωτικούς Παιδικούς Σταθμούς Ν. Αττικής
Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λέσβου
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής
Συνδικάτο Οικοδόμων Μεσσηνίας
Επιχειρησιακό Σωματείο “ Μουρίκη” Κορινθία
Σωματείο Νοσοκομείου Μολάων (Λακωνία)
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κορινθίας
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων  Αρκαδίας (3ωρη στάση εργασίας)
Σωματείο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ναυπλίου
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αργολίδας
Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων ΑΕ & Γραφείων Αθήνας
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χανίων
Συνδικάτο Ιχθυοκαλλιεργειών, Τροφίμων και Ποτών Ν. Θεσπρωτίας
Σωματείο Εργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Σωματείο Σχολικών Τροχονόμων Αιτωλοακαρνανίας
Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων και Συναφών Επαγγελμάτων Επαρχίας Θήρας Ν. Κυκλάδων 
Σωματείο Εργαζομένων στα ιδρύματα Υγείας Ιδ. Δικαίου και Ν.Π.Ι.Δ. Ν. Αχαΐας
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Ηρακλείου
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Ημαθίας
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Πέλλας
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Νάουσας
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών Μεσσηνίας
Σύλλογος Διοικητικού προσωπικού Γεωπονικού πανεπιστημίου Αθηνών
Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα
Συνδικάτο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Λευκάδας - Βόνιτσας
Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λευκάδας - Βόνιτσας
Σωματείο Εργαζομένων στα Ξενοδοχεία - Εστιατόρια και Συναφή Επαγγέλματα Λευκάδας
Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Λευκάδας
Συνδικάτο ΟΤΑ Ν. Λευκάδας
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και ιδιωτικών Υπαλλήλων "Η ΕΝΟΤΗΤΑ"
Σωματείο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Αλεξανδρούπολης και Περιφέρειας
Σωματείο Τουριστικών Επαγγελμάτων Ν. Έβρου
Σωματείο Εργαζομένων στην Επιχείρηση LIDL ΕΛΛΑΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. Ν. Αττικής
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού – Τουρισμού και Ξενοδοχείων Νομού Αχαΐας
Σύλλογος Φαρμακοϋπαλλήλων Πάτρας
Ένωση Εργαζομένων Εργοστασίου "EL-PACK"
Σωματείο Νέων Τεχνολογιών και Τηλεπικοινωνιών  "Η ΕΝΟΤΗΤΑ"
Σωματείο Εργαζομένων «ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ ΕΛΛΑΣ» - Παράρτημα Πάτρας
Μισθωτών Τεχνικών Παράρτημα Πάτρας
Σωματείο Εργαζομένων  LIDL ΒΙ.ΠΕ. Πατρών
Σωματείου Εργαζομένων στα Σουπερμάρκετ Ομίλου ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ Νομού Αχαΐας
Σύνδεσμος Σιδηροδρομικών Πελοποννήσου Παράρτημα Νομού Αχαΐας
Σωματείο Φυλάκων Σχολικών Κτηρίων και Λοιπών Εργατοϋπαλλήλων Δήμου Πατρέων
Σύλλογος Προσωπικού ΔΕΥΑΠ
Σωματείο Επαγγελματιών Μουσικών Δυτικής Ελλάδας
Σωματείο Προσωπικού Εργοστασίου GROWN HELLAS CΑN "Ο ΑΓΩΝΑΣ"
Σωματείο Εργαζομένων Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών
Σωματείο Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ»
Σωματείο Προσωπικού Καθαριότητας Δήμου Πατρέων
Σωματείο Οδηγών Αυτοκινήτων Δήμου Πατρέων  «ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ»
Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Πατρών
Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας
Σύλλογος Εργαζόμενων Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου – Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου
Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ν. Αιτωλοακαρνανίας
Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ηλιούπολης
Σωματείο Εργαζομένων στην Α.Ε. "Αθηναϊκή Ζυθοποιία"
Νομαρχιακό Τμήμα Χίου της ΑΔΕΔΥ
Σωματείο Οδηγών - Μηχανικών & Εργατοτεχνιτών Δήμου Πειραιά
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Ν. Δράμας
Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Σάμου
Σωματείο Ναυτεργατών Κέρκυρας Ηγουμενίτσας - Παξών & Διαπ. Νήσων " Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ"
Σωματείο Εργαζομένων EURODRIP
Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας
Σωματείο Επαγγελματιών Υπαλλήλων Οδηγών & Εισπρακτόρων Ν. Λέσβου
Εθνική Ένωσις Φορτοεκφορτωτών Λιμένος και Προλιμένος Μυτιλήνης "ΠΟΣΕΙΔΩΝ"
Σωματείο Μουσικών Λέσβου
Συνδικάτο Οικοδόμων και Εργαζομένων στα Δομικά Υλικά και στις Κατασκευές Νήσου Λέσβου
Συνδικάτο Εργαζομένων Επισιτιστικών Τουριστικών Επαγγελμάτων Λέσβου
Συνδικάτο Μετάλλου Βοιωτίας
Σωματείο Εργαζομένων ΣΠΗΝΤΕΞ
Ένωση Εργαζομένων ΗΣΑΠ
Σωματείο Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθήνας - ΣΕΛΜΑ
Σωματείο Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ (ΤΡΟΛΕΫ)
Σωματείο Εργαζομένων ΕΥΑΘ
Σωματείο Εργαζομένων ΕΛΙΝΥΑΕ
Σωματείο Εργαζομένων στην Καβάλα OIL Α.Ε. ΤΟ "ΒΑΡΕΛΙ"
Σωματείο Εργαζομένων Λιπασμάτων Καβάλας (ΒΦΛ)
Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Ν. Καβάλας (ΕΓΕΣΥΚ)
Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Κ.Υ. Λάρισας
ΕΔΟΠ ΔΕΗ Ηλείας
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων και Συναφών Επαγγελμάτων Ν. Λασιθίου
Σωματείο Εργαζομένων στα Εμπορικά Καταστήματα και Υπηρεσίες του Νομού Ηλείας
Συνδικάτο Οικοδόμων Ν. Ηλείας
Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Πρέβεζας
Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ν. Πρέβεζας
Σωματείο Εργαζομένων Περιφέρειας Ν. Πρέβεζας
Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ Ν. Πρέβεζας
Σωματείο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ν. Πρέβεζας
Σωματείο Οικοδόμων Επαρχίας Ελασσόνας
Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια Ν. Πελοποννήσου
Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα Ακρόαμα
Συνδικάτο Οικοδόμων Φαρσάλων
Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Μακεδονίας
Σύνδεσμος Ιδιωτικού Προσωπικού Επιχειρήσεων Εκμεταλλεύσεως Εστιατορίων - Μαγείρων Χανίων
Σωματείο Διανομέων - Delivery Ν. Χανίων "Ιωσήφ Σαριδάκης"
Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Χανίων
Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ν. Χανίων
Ένωση Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ν. Χανίων
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Παρασκευής και συσκευασίας Τροφίμων Αρτοσκευασμάτων Ποτών Ειδών Ζαχαροπλαστικής Ν. Χανίων
Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου
Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων & Ποτών Ηρακλείου
Συνδικάτο οικοδόμων Ν. Ηρακλείου
Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών - Γαλάτεια Καζαντζάκη
Σωματείο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Καβάλας
Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Καβάλας
Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Ν. Καβάλας (ΕΛΜΕ)
Σωματείο Σχολικών Τροχονόμων Ν. Καβάλας
Σωματείο Εργαζομένων στο Ξενοδοχείο Athens Plaza
Σωματείο Εργαζομένων στο Ξενοδοχείο  Saint George Lycabettus
Σωματείο Μουσικών Ν. Ιωαννίνων " Η ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ"
Σωματειακή Επιτροπή ΚΔΑΥ Τρίπολης
Συνδικάτο Υπαλλήλων στον Ιδιωτικό Τομέα Μεσσηνίας
Νομαρχιακό Τμήμα ΑΔΕΔΥ Μεσσηνίας
Σωματείο Ξεν/λων-Τουρισμου-Επισιτισμού Σάμου
Ένωση Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας
Σωματείου ξενοδοχοϋπαλλήλων Ζακύνθου
Σύλλογος Εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση ν Αττικής "Βυρων"
Σωματείου Εργατών Επεξεργασίας Μετάλλου Ν. Σερρών
Σωματείο εργαζομένων στον ΙΦΕΤ
Σωματείο Εργαζομένων στην Τζόνσον
Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Νισύρου
Σωματείο Εργαζομένων Ερευνητικού Κέντρου “Αθηνά¨
Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν.Κυκλάδων
Σωματείο Ηλεκτροδηγών ΤΡΑΜ Αττικής
Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Σερβιτόρων ΚΩ
Σωματείο Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων Καρλοβάσου
Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης
Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Ικαρίας
Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ικαρίας - Φούρνων